دنباله بحث نبایدهای استروئیدی ! مبحث تزریق آنهاست یا به قولی نحوه آمپول زدن که یکی دیگر از خطرات بالقوه در این قضیه را شامل می شود.
هر مطلبی که از عوارض استروئیدها بحث می شود یکی از موارد هم خطرات تزریق غیر اصولی – غیر بهداشتی و سرایت بیماریهای خونی ( ایدز و هپاتیت .. .) را عنوان می کنند استفاده از سرنگ مشترک به نظر من اینقدر تابلو است که بحثی در این مورد نمی کنم به یک دلیل واضح کسی که استروئید استفاده می کند به اندازه یک سرنگ که در مقابل اصل قضیه خیلی ارزان است هزینه می کند .
مطلبی که می خواهم بنویسم در منابع فارسی ورزشی بعید می دانم پیدا کنید بحث نحوه تزریق عضلانی است که درصد عمده ای از داروهای بدنسازی را شامل می شود.
اصولا زمانی برای داروها تزریق تجویز می شود که جذب سریع آن مدنظر باشد یا مقادیری از دارو نیاز باشد که امکان جذب خوراکی آن امکان نداشته باشد . رایج ترین نقاط تزریق (بترتیب الویت) باسن – نواحی جانبی داخل ران و دلتوئید بازوها است . بافتهای عضلانی در این نواحی ( خصوصا باسن ) آنقدر ضخیم و زیاد هست که یک ناحیه کامل و مناسب را برای جذب دارو فراهم کند. ضمن اینکه تزریق عضلانی باید عمیق و در عین حال دور از اعصاب و رگهای خونی باشد.
ناحیه تزریق
بهترین ناحیه یک چهارم بالائی بیرونی باسن ( عضله مدیوس گلوتئوس ) است . ] 7 الی 8 سانتی متر دور تر از قسمت استخوانی در مرکز باسن [ - ناحیه داخلی ران عمدتا برای نوزادن و کودکان به کار می رود و به غیر از باسن تزریق عضلانی در هیچ ناحیه دیگری به دلیل تجمع اعصاب و رگهای خونی توصیه نمی شود گرچه تزریق در بازوها و عضله پکتورال (سینه ) بسیار شایع است.
سرنگ
انتخاب سرنگ صحیح هم با توجه به اینکه اغلب استروئیدها محلول در روغن هستند بسیار نکته مهمی است . حجم سرنگ حداقل 3 سی سی مورد نیاز است و شماره سوزن 23 یا 22 بهترین حالت است . سرسوزن با شماره کمتر ضخیم تر می شود و برعکس به عنوان مثال سرنگ های انسولین سرنگهای 1 cc با سوزنهای خیلی نازک 25 و 27 هستند که اصلا مناسب نیست .
شماره های مختلف سر سوزنها کد رنگی متفاوت دارند و سر سوزن 22 مشکی و 23 آبی است سایر رنگها – 18 صورتی – 19 کرم – 20 زرد – 21 سبز – 25 نارنجی است. این رنگها در همه جای دنیا یکسان است .
نحوه تزریق
چند مرحله برای یک تزریق ایمن باید در نظر گرفته شود قبل از همه چیز دو پنبه الکی آماده کنید یکی برای استریل کردن محل تزریق و دومی تمیز کردن قسمت بالائی ویال (شیشه آمپول) که جدا می شود بعد از باز کردن سرنگ حدود 2 cc هوا را داخل سرنگ بکشید و آنرا داخل ویال خالی کنید ( اینکار موجب تسهیل کشیدن آمپولهای روغنی به سرنگ می شود) کشیدن مایع داخل آمپول را به اندازه یک جهارم تا نیم سی سی بیشتر از مقدار دارو و از روی نشانگر روی سرنگ انجام دهید . چند ضربه با انگشت بزنید تا حبابهای هوا بالا بیاید و یک چهارم تا نیم سی سی اضافی را داخل شیشه آمپول خالی کنید و سوزن را درآورید مجدد سرنگ را بالا بگیرید و چند ضربه بزنید که مابقی هوا بالا بیاید یک سوزن نو به سرنگ وصل کنید ( استفاده از دو سوزن در یک تزریق برای این است که هنگام کشیدن دارو به سرنگ و تماس به شیشه سوزن قدری کند شده و به تیزی یک سوزن نو نیست – به عبارت دیگر با باسن خود مهربان باشید 
) .
خیلی مهم است سوزنی که برای تزریق استفاده خواهد شد نباید با هیچ سطحی و انگشتان شما تماس داشته باشد ویا با الکل تمیز شود
حالا یکبار دیگر محل تزریق را با پنبه الکل تمیز کنید و سرنگ را بالا بگیرید و با فشار مختصر به پیستون آن حبابهای هوا باقی مانده را خالی کنید تا یک قطره کوچک روغن از سر سوزن بیرون بزند اجازه دهید پائین بلغزد و سوزن را روغن کاری کنید.
حال سرنگ را مثل یک دارت در دستتان بگیرید و با دست دیگر پوست محل تزریق را کشیده و نگه دارید و سوزن را عمیق فرو کنید
و کمی پیستون سرنگ را بیرون بکشید تا مطمئن شوید که سوزن به رگ خونی نرسیده و خون وارد سرنگ نشود بعد به آهستگی مایع را تزریق کنید سوزن را سریع بیرون بکشید و با یک پنبه الکلی دیگر محل را به آرامی فشار داده و ماساژ دهید 
( فقط محل تزریق ! ماساژ کل ناحیه نیاز نیست 
) تخلیه سریع سرنگ موجب درد هنگام تزریق و روزهای آینده می شود .
دو نکته در آخر هم بنویسم بیشتر از 2 cc برای هر بار تزریق در نظر نگیرید و یک سمت و محل تزریق را بیش از دوبار در هفته استفاده نکنید.
بجای رعایت موارد بالا البته می توانید به یک تزریقاتی خوب مراجعه کنید اما اینها را گفتم که اگر طرف اینکاره نبود شما متوجه بشی
.
